Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Νέα Απριλίου1

Αστυνομική Βία: Μας κάνει να αναρωτιόμαστε το κατά πόσο περιστατικά με αστυφύλακες-αστυνομικούς είναι μεμονωμένα περιστατικά, αφού κάθε μέρα ακούμε για την σύλληψη ενός από αυτούς. (Περίοδος 2009-2010, μέχρι στιγμής):
    Η εξουσία προκαλεί εθισμό. Και ψευδαίσθηση υπεροχής.  
    "...Οι περιπτώσεις αστυνομικής βίας στην ιστορία είναι αναρίθμητες. Στις περισσότερες από αυτές δεν υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία που να τις αποδεικνύουν. Τα τελευταία χρόνια όμως, και ειδικά από τότε που η τεχνολογία έγινε εργαλείο προσιτό σε όλους, τέτοιες αποδείξεις πληθαίνουν και δείχνουν τη σκληρότητα, τη βαναυσότητα και τον κομπλεξισμό μερίδας (?) των υποτιθέμενων «φυλάκων» της τάξης. Βίντεο από κινητά, φωτογραφίες ερασιτεχνών, ακόμα και βίντεο που τραβούν οι ίδιοι οι αστυνομικοί (!) ή που καταγράφονται σε κάμερες ασφαλείας ανεβαίνουν όλο και συχνότερα στο youtube, προκαλώντας αντιδράσεις και -κάποιες φορές- απολύσεις των πρωταγωνιστών. ..."


    Όσον αφορά την εκπαίδευση, τίθεται ένα θέμα: Το κατά πόσο είναι ωφελιμιστική η δια-βίου μάθηση και το κυνήγι της πιστοποίησης εκπαιδευτικών προσόντων (μέτρο που προωθεί η κυβέρνηση: τη διαρκή αναζήτηση των τίτλων, των πιστοποιητικών και των διπλωμάτων), σε διάσταση της πολύπλευρης και ουσιαστικής εκπαίδευσης όπως τίθεται από τα νέα δεδομένα («Γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες» που ολοκληρώνουν την προσωπικότητα του ατόμου).
     Είμαστε αλήθεια διατεθημένοι να περιμένουμε για να μάθουμε τα αποτελέσματα μετά από 10-15 χρόνια?
     Και κατά πόσο, όταν αποδειχτεί ότι το σύστημα που προωθείται είναι αντικοινωνικό και απλά παράγωγος συντελεστής τεχνογνωσιών των εργατών, θα ικανοποιηθεί το αίτημα μας, να μας δοθεί πίσω το προηγούμενο ή καλύτερο σύστημα παιδείας?
     Για τους ανθρώπους που είναι χρόνια στο σχολείο-πανεπιστήμιο, και έχουν άμεση επαφή με τις μεταρρυθμίσεις και τα αποτελέσματά τους, είναι κοινό μυστικό πως "όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι", αφού οι ίδιοι δεν είδαν καμιά ουσιαστική αλλαγή προς το καλύτερο σε θέματα κτιριακής υποδομής, αναβάθμισης των σχολικών και πανεπιστημιακών βιβλίων, αναπροσαρμογής της ύλης στην ουσία των αναγκών των μαθητών, και άλλα πολλά.
     Ακόμα κι αν η προσβασιμότητα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας, κρατά τον "πρώτο" τίτλο με 30%, έναντι της Ευρώπης που είναι 17%. Τα ελληνικά πανεπιστήμια εκτελούν το 80% των ερευνών και μερικά από αυτά ανήκουν στα 300 καλύτερα πανεπιστήμια παγκοσμίως.
     Είμαστε διατεθειμένοι να ρίξουμε κι άλλο το επίπεδο των σπουδών που εκτελούνται στα πανεπιστήμια?
     Άρα, το κατά πόσο το κράτος ενδιαφέρεται για την μάθηση και την ανάπτυξη των ατόμων που απαρτίζουν αυτό το έθνος, μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να το πάρει κανείς. Εξάλλου, δεν μας γελάει η αλλαγή του ονόματος του υπουργείου από "Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων" σε "Υπουργείο Διαρκούς Εκπαίδευσης και Δια-βίου Μάθησης". Απόδειξη σ' αυτό αποτελεί μια έρευνα του υπουργείου, που γίνεται στα σχολεία, με ερωτηματολόγιο που στάλθηκε από ιδιωτική εταιρία, όπου οι ερωτήσεις μόνο σουρεαλιστικές μπορούν να θεωρηθούν.

    Στην πολιτική σκηνή: ο Παπανδρέου μαθητεύει στο πως να φαίνεται καλός κυβερνήτης, αφού «Ο όχλος συγκινείται εύκολα από λαμπρές ελπίδες και απερίσκεπτες υποσχέσεις». Εκεί, σημειώνεται πως "πρέπει να παραιτηθεί κανείς από ένα κομμάτι της εξουσίας που συνήθως συνεπάγεται μια ηγετική θέση" ενώ την ίδια ώρα: "...τροπολογία προβλέπει ότι ο πρωθυπουργός μπορεί με απόφασή του, «κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης και τηρουμένων (σ.σ. μόνο!) των γενικών αρχών του κοινοτικού δικαίου α) να αναθέτει απευθείας σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα την εκπόνηση μελετών ή την παροχή υπηρεσιών και να καθορίζει το αντικείμενο, τον χρόνο παροχής της μελέτης ή της υπηρεσίας. β) να συνιστά επιτροπές και ομάδες εργασίας για τη μελέτη, αξιολόγηση και διατύπωση προτάσεων, να ορίζει τη διάρκεια λειτουργίας τους, το αντικείμενό τους και τα μέλη τους». ..."
     Το ΠΑΣΟΚ εγκαταστάθηκε στα γραφεία της οδού Ιπποκράτους, προσπαθώντας να αποφύγει την σύγκριση των πολιτικών της επιλογών με την τον Χαρίλαο Τρικούπη, αφού τα μέτρα που παίρνει, θα έχουν τα ίδια αποτελέσματα, όσον αφορά την διάβρωση του κοινωνικού ιστού.

    Στην Οικονομία: Μεγάλος Έλλην οικονομολόγος, μας εξομολογείται πως δικαιώθηκε με το ξεμπρόστιασμα οικονομικής απάτης και την επίπτωσή της στην Ελληνική οικονομία. Μας λέει "Έχω χάσει κάθε εμπιστοσύνη στο ρυθμιστικό ρόλο του κράτους απέναντι στις αγορές." ένας πρώην θαυμαστής του Αμερικάνικου ονείρου.
     Ενώ το ξεκαθάρισμα της περιουσίας της Εκκλησίας εκκρεμεί από την εποχή του Α. Τρίτση, το 1987, επιμένει στο "Δεν πληρώνω-Δεν πληρώνω", χρησιμοποιώντας ως δέλεαρ προσφορά οικόπεδου στο κράτος, που όμως περισσότερο προσπαθεί να συγκαλύψει τις ατασθαλίες εις βάρος του δημοσίου, παρά να εξομαλύνει την κοινωνική αδικία που γίνεται εις βάρος του Ελληνικού λαού.
     Και παρά τα μέτρα της κυβέρνησης, όπου προτείνει ακόμα και σε ξέπλυμα χρήματος, για την εισαγωγή συναλλάγματος και κερδών εταιριών, οι πολυεθνικές προτιμούν να μην φέρουν τα κέρδη τους στην μητρική, κάνοντας το κράτος να χάνει εισόδημα.
     Από τα νέα "εργατικά" μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση, φαίνεται πάντως να δίνει περισσότερα στους εργοδότες, παρά να φροντίζει για τους εργαζόμενους, αφού λεφτά από τις κρατήσεις των εργαζομένων (μέσω ΟΑΕΔ) θα χρησιμοποιηθούν για να πληρωθούν εργοδότες για την πρόσληψη και την εργασία νέων υπαλλήλων-ανέργων, χωρίς την υποχρέωση τους για απασχόληση μετά το πέρας της τετραετίας.
     Και τίποτα δεν μας εγγυάται την μη εισαγωγή νέων αντιλαϊκών μέτρων.
     Όσο για το ερώτημα, του αν οι χρήστες του διαδικτύου θεωρούνται κλέφτες για το "κατέβασμα/ανταλλαγή" αρχείων μουσικής/ταινιών/βιβλίων/παιχνιδιών και την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων, όταν οι χρήστες δεν επιθυμούν την κερδοσκοπία των εταιριών εις βάρος των καλλιτεχνών αλλά και της τσέπης τους, την ώρα που όλα τα προαναφερθέντα θεωρούνται πολυτέλειες.. «Είναι τόσο πολλά τα οικονομικά συμφέροντα που διακυβεύονται από τη διαδικτυακή πειρατεία, που αποκλείεται να μη βρεθεί μια λύση» λέει ο Άρης Πετρόπουλος: «Γιατί, κακά τα ψέματα. Πουθενά δεν γίνεται πειρατεία αν το προϊόν που θίγεται δεν έχει εμπορική ζήτηση».
     Ζήτημα που θέτει η ελεύθερη οικονομία, αποτελεί η στυγνή εκμετάλλευση μεταναστών για την παραγωγή και την διανομή προϊόντων πρώτης ανάγκης, όπως η ντομάτα. Αν δεν ήταν μετανάστες, θα ήταν αυτόχθονοι, οι εκμεταλλευόμενοι, αλλά το θέμα είναι το κατά πόσο είναι υγιής η ελεύθερη οικονομία και σχέσης που δημιουργεί στα μέλη της κοινωνίας. "στυγνή εκμετάλλευση των μεταναστών στην Ισπανία, την αντίστοιχη εκμετάλλευση των ανατολικοευρωπαίων φορτηγατζήδων που τις μεταφέρουν, τη μόλυνση από τα φορτηγά τους, τα κέρδη των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων και, εν κατακλείδι, έναν προβληματισμό για την... παγκοσμιοποίηση των εμπορικών συναλλαγών."

    Ανθρώπινα Δικαιώματα: Επιτέλους κάποιος ξεμπρόστιασε την Αμερική, που έχει το θράσος να κρίνει τους άλλους χωρίς ποτέ να κρίνεται η ίδια. Κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Ξινχούα (ολόκληρο στη διεύθυνση http:// news.xinhuanet.com/english2010/china/2010-03/12/c_13208219.htm), επιγράφεται «έκθεση περί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις ΗΠΑ κατά το 2009» και συνθέτει μια συνολική επισκόπηση των δημοκρατικών παρεκτροπών επί του εδάφους των ΗΠΑ αλλά και στα σημεία του πλανήτη όπου εκδηλώνεται η αμερικανική επεμβατικότητα.
     Από την άλλη, σοκ προκάλεσε εν ψυχρό δολοφονίας 27χρονής στο Ιράκ. Κι ενός Παλαιστινίου ειρηνικού διαδηλωτή:

    Τελικά για πια ανθρώπινα δικαιώματα μιλάμε?

    Όσον αφορά την καλλιτεχνική έκφραση (τραγούδια), έχει πλέον μειωθεί στο ελάχιστο η αναφορά στα θέματα που απασχολούν τον κόσμο (φτώχια, ανέχεια, πολιτικοί διωγμοί, οικονομική κρίση), είτε γιατί δεν θέλουν να το σκέφτονται οι ίδιοι, είτε για να αποφευχθεί μια νέα κοινωνική έκρηξη, όπως με το επεισόδιο Αλέξη. Με κάποιες όμως απρόσμενες εξαιρέσεις:


    Δεν υπάρχουν σχόλια:

    Δημοσίευση σχολίου